.::یا رفیق من لا رفیق له::.
قُلْ یَا عِبَادِیَ الَّذِینَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِن رَّحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ ﴿۵۳﴾
بگو اى بندگان من که بر خویشتن زیادهروى روا داشته اید از رحمت خدا نومید مشوید در حقیقت خدا همه گناهان را مى آمرزد که او خود آمرزنده مهربان است (۵۳)
صامت5/10/94
یادت می آید؟
تمام آن ناممکن هایی که ممکن شد را میگویم...
همان هایی که روزی آرزویشان را داشتی و دور مینمود به واقعیت پیوستنشان
اما زودتر از آنچه فکرش را بکنی به تو عطا شد
همان هایی که هرگاه فکر میکنی به چگونه اجابت شدنشان فکرت به بن بست میرسد و درسی است برای تو که فقط خدا می تواند و بس...
یا نه!
همان هایی که فکر نمیکردی روزی، روزی تو شود، و انتظارش را نداشتی روزی به سراغشان بروی!
گویی که بیزار بودی، یا حس مثبتی نسبت به آن ها نداشتی یا اینکه حتی اگر کمی مثبت می نگریستی، هیچگاه در برنامه ات نبوده که برسی بهشان و برای دست یابی به آن ها تلاش کنی ...
اما نمیدانی از کجا یک دفعه سر راهت قرار گرفتند و مسیر آینده ات به کل تغییر کرد . . .
و همه این ها به تو می فهماند تنها خداست که می تواند
هر چه خدا بخواهد میشود
غم آینده ات را نخور
اتفاقات دیروز، برای امروزت درس های بزرگی به جای گذاشته است، اگر به آن ها فکر کنی، اگر باورشان کنی...
یک روز از همه چیز بریدی و این شد درسی برایت که نمی ماند تعلقات دنیایی
و چه آسوده است آن زندگی ای که دنیا و اهلش، اهمیتی نداشته باشد و فقط خدا باشد و بس . . .
حواست هست؟
این ها درس هاییست برای تو
همه شان تذکر است
تلنگر است
فقط کافی است ایمان بیاوری
کافی بود ایمان می آوردی تا به این روز دچار نمیشدی
کسی که به لطف پروردگارش ایمان دارد مگر میشود نشدنی ای وجود داشته باشد برایش؟
مگر میشود اهداف خدایی اش دور بنمایند در حالی که میداند یاری کننده اش خداست؟
مگر می شود ناامید شود روزی؟
در حالیکه معبودش به او گفته هیچ چیزی وجود ندارد که بخاطرش ناامید شوی، من هستم، من مهربانم . . .
قُلْ یَا عِبَادِیَ الَّذِینَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِن رَّحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ ﴿۵۳﴾
بگو اى بندگان من که بر خویشتن زیادهروى روا داشته اید از رحمت خدا نومید مشوید در حقیقت خدا همه گناهان را مى آمرزد که او خود آمرزنده مهربان است (۵۳)
و این امید همان مثبت نگری است...
اینکه در سخت ترین و بدترین شرایط، فانوس دلت نویدگر رسیدن بهترین ها باشد برایت و هیچ چیز باعث نشود دست از تلاش برداری و غمین شوی . . .
و آدمی به امید زنده است . . .
آن جایی که امید در دل کسی بمیرد، خود او هم کم کم فرسوده میشود، و میرسد روزی که زنده است و زندگی نمیکند . . .
پس بدان که در زندگی ات رخداد هیچ اتفاقی بی دلیل نیست، چرا که این جهان خالقی حکیم دارد و هیچ چیز دنیا بیهوده و بی حکمت نیست؛
رخ نمیدهد مگر با برنامه قبلی و درسی و بزرگ برای تو
باور کن این جهان همه اش فقط برای تو خلق شده . . .
ریز و درشتش
خوب و بدش
برای توست . . .
که رشد یابی
بزرگ شوی
به کمال رسی
خدایت را بشناسی و ببینی
با او انس گیری و به آرامش رسی . . .
و برسی به اشرف مخلوقات بودن،
به خلیفه خدا در زمین بودن
همین ها باعث می شود همیشه راضی باشی به رضای او و کمترین گِـلِـگی ای نکنی . . .
همین که به او توکل کنی
به قادر بودنش، به حکیم بودنش، به رحیم بودنش ایمان آوری
و بدانی اگر صلاحت باشد حتما اتفاق می افتد
ایمان آور . . .
آستین هایت را بالا بزن
تفکر کن
توکل کن
و
زندگی کن
یک زندگی خداپسند
یک زندگی پر از امید و آرامش
از خدایت بخواه و امید داشته باش به اجابن شدن دعاهایت
ایمان داشته باش به خدایت
باور کن که برایت کافی است و کفایت میکند تورا . . .
فکر کن به اینکه:
الیس الله بکاف عبده؟
4/10/94
