صامتانه

13. دید سازندگی

"یا حق"


گاهی افرادی می آیند و با فکر اینکه باید کار کنند، روشنگری کنند و از این قبیل تفکرات خوب و نیکو، پای در عرصه مینهند، اما پس از مدتی در میابند که نتیجه آن چه میخواستند نشده و گاهی حتی نتیجه عکس میبینند و اوضاع بدتر از آنچه بوده میشود...

و آخر، کاسه چه کنم چه کنم دست میگیرند و به این فکر میکنند کجای کارشان اشتباه بوده...

که ایکاش بفهمند اشتباهی داشته اند که نیاز به برطرف شدن دارد و به دنبالش بروند، نه اینکه فقط با خودشان بگویند تمام اشتباهات از دیگران است و عجب جامعه ی بدی شده است و چرا اینها ایگونه اند و غیره! و باز به کار قبلی شان ادامه دهند...


به این موضوع زیاد فکر کرده ام و مساله ایست که عذابم میدهد . . .



اول اینکه خیلی ها بدون آگاهی و کسب تجربه بزرگان این راه و بدون مطالعه پیرامون اجتماع و مردمان آن و حتی بدون رعایت مسائل اسلامی، به این راه می آیند که به قول خودشان به اسلام خدمت کرده باشند! و فعالیت میکنند و نمیدانند انسان ها با جهل و ندانستن نمیتوانند کمک کنند که هیچ! ضربه هم میزنند...


اما مورد بعدی که موضوع بحث است، دید سازندگی است که گویا فراموش شده . . . 

بعضی ها انگار از خاطر برده اند که برای ساختن آمدده اند نه برای تخریب!

آمده اند روشنگری کنند نه اینکه آتش به همه چیز بزنند و بسوزانند!


هدف این است که ما آنان که نمیدانند را آگاهی بخشیم و با آنانکه مخالف اند به صحبت بنشینیم برای تبادل و آگاهی از عقاید یکدیگر . . .

و در نهایت تصمیم را بگذاریم به عهده خود آن شخص چرا که فردی است عاقل و بپذیریم که او هم شخصیتی دارد و تفکری که لزوما نباید همچو ما باشد! و باید به آنان احترام گذاشت و با دوستی در کنار یکدیگر بود . . .


حال در این بین، این همه توهین و فحاشی برای چیست؟

دلیل این همه تندروی و خصومت چیست؟

و این همه تمسخر عقاید؟

که در نهایت منجر به عمیق تر شدن شکاف بین انسان ها میشود و باعث میشود رو در روی یکدیگر قرار بگیرند و دیگر حتی راضی به گوش کردن نیستند!

فقط میشنوند که جواب دهند؛ جواب تمسخر ها و توهین ها را . . . با تمسخر و توهینی بدتر!

چرا که احترام، احترام می آورد و دشمنی، دشمنی . . .


به راستی که چرا دید سازندگی نداریم؟

کسی که می آید برای ساختن، میداند که در این راه باید صبر داشته باشد، توهین خواهد شنید و باید سکوت کند،

بی احترامی ها را باید تحمل کند و فراتر از آن، باید احترام بگذارد . . .

باید تمسخر شود و جا نزند،

نامهربانی ببیند و مهربان باشد،

و از همه مهم تر! باید اخلاص داشته باشد و کار را برای خدا انجام دهد؛

و کاری که برای خداست مگر میشود از روش های غیر خدایی و خودخواهانه پیش برود ؟


باید به این باور برسیم که ماهایی که حتی نمیتوانیم قوه غضب خود را کنترل کنیم، و تاب نظرات مخالف را نداریم، نمیتوانیم سازندگی کنیم . . .

نمیتوانیم انسان هایی مفید باشیم برای اسلام . . .


باید بدانیم

دید سازندگی یعنی امید

دید سازندگی یعنی تلاش

دید سازندگی یعنی صبر

دید سازندگی یعنی عشق

دید سازندگی یعنی دلسوزی

دید سازندگی یعنی بخشندگی

دید سازندگی یعنی اخلاق نیکو

دید سازندگی یعنی احترام

دید سازندگی یعنی نهایت بزرگی یک فرد که نگاهش را از خودش بالاتر برده و حرف های دیگران مانع خوب بودنش نمیشود و موجب در پیش گرفتن راه اشتباه نمیشود . . .


پیامبر(ص) به تغییر مردم و هدایتگری خدا امیدوارد بودند، و همواره برای چشاندن طعم شیرین خداپرستی و مومن بودن به آنان تلاش میکردند، و بر تمام مشکلات و سختی ها و اهانت ها صبر میکردند؛

زیرا که مردم را دوست داشتند و میدانستند که خداوند عاشق بنده هایش است . . .

پیامبر(ص) دلسوز مردم بودند و میخواستند که راه درست را برگزینند، پس آیا انسان دلسوز، به توهین و تمسخرِ دیگران میپردازد؟

امام حسین را به خاطر می آورید؟

انسانی با این بزرگی و بخشندگی که حتی به مخالفان خود نیز نیکی میکردند، و تا آخرین لحظات عمر بابرکتشان نیز با دلسوزی به نصیحت دشمنانشان میپرداختند . . .

امام علی(ع) را از یاد برده ایم؟ با آنکه جواب سلام نمیشنیدند باز هم سلام میکردند و با آنکه ناراحت میشدند اما دست از خوب بودن بر نداشتند . . . 

حواسمان باشد که چنین انسان هایی توانستند برای اسلام کاری کنند و ما هم اگر طالب ادامه دادن راه آنانیم باید در بزرگی و بخشندگی و صبر و دلسوز بودن و وقف خود برای این راه مثلشان شویم . . .


فراموش نکنیم برای هر کاری باید همواره هدف را در نظر داشت، و به این فکر کنیم که این کار ما چقدر موجب نزدیکی مان به هدف میشود، حتی اگر خیلی جاها مجبور باشیم پا روی دلمان بگذاریم و با نفسمان مقابله کنیم . . .

 بدانیم اگر ما داریم تلاش میکنیم تا دیگران را به اسلام نزدیک کنیم پس مبادا دست به کاری بزنیم که بدتر اسلام زده شوند،

و این امر با نگاه تحقیرآمیز یا تمسخرآلودی، یا با حرف و تیکه ای و بدتر از آن با توهین و بلند کردن صدا انجام میگیرد . . .



+    وقتی نگاه ها را نسبت به دخترانی که حجابی مطابق آنچه در قرآن بیان شده ندارند، میبینم و حرف هایی که به آنان میزنند را میشنوم، دلم میگیرد از این همه بی انصافی و . . . 

++   و وقتی دعواهای انسان های مسلمان را بر سر اصول و اصلاح میشنوم، واقعا دلم میخواهد فریادبزنم بیایید با هم مهربان تر باشیم! و با هم برای ساختن تلاش کنیم . . . و با هم همانند پیامبرمان باشیم . . .

+++  در این میان که رهبری انقدر بر اتحاد و چند دسته نشدن تاکید دارند، بعضی ها چرا به اسم رهبری و دستور جهاد روشنگری می آیند و بر خلاف حرف ایشان عمل میکنند؟

++++ من یک فعال فرهنگی یا سیاسی نیستم و در این زمینه هیچگونه ادعایی ندارم، فقط یک انسان مسلمانم که میخواهم اسلام را اطرافم بیشتر ببینم . . .

+++++ هر کاری اخلاق مخصوص به خودش رو داره، تبلیغ نیز هم . . .

++++++ این دید سازندگی در تربیت کودکان هم خییییییلیییییی مهمه . . . اونجایی که از کوره در میری خیلی توی حفظ آرامش بهت کمک میکنه و کمکت میکنه تا یاد بگیری همیشه اون چیزی که فکر میکنیم درست نیست و اگه واقعا هدفمون تربیت فرزنده باید از بعضی خواسته های دلمون بگذریم، مثل مادری که برای به راه افتادن بچه اش زمین خوردنش رو میبینه و پدری که برای استقلال بچه اش باید دل نگرانی های دوریش رو تحمل کنه . . .
خیلی عالی بود
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
Designed By Erfan Powered by Bayan