یاحق
تاریخ در دل خود انسان هایی را جا داده که دیروز و امروزشان با یکدیگر تفاوت ها دارد.
اما وقتی به دین و روش زندگی و انسان شدن فکر میکنم و افرادی که اصطلاحا بهشان میگوییم تحول یافته را به خاطر می آورم ویژگی مشترکی را درونشان میبینم که عجیب دوستش دارم.
گویی یک مردانگی و استقلال شخصیتی داشته اند؛ یکجور بزرگ منشی ... یک جور بلند پروازی ...
اینکه گوش هایشان را به روی شنیدن حرف های تازه نبسته بودند و ترس از حرف و حدیث ها مانع انتخاب جدید و تغییر رویه شان نمیشد.
همین یک ویژگی که حق را که میدیدند هرچند به آن عمل نمیکردند اما در دل و در گفتار هم نمی آمدند آسمان را به ریسمان ببافند و از ناحق خود دفاع کنند.
»ادامه مطلب«
