کنکور برای من چیزی فراتر از یک عدد و یک دانشگاه است.
از نظر من کنکور یک سبک زندگی است.
کنکور یک موفقیت است؛ یک پل برای رسیدن به هدفی بزرگتر.
هرچند کنکور همه چیز نیست و انسانها برای رسیدن به اهدافشان میتوانند از پل های دیگری نیز عبور کنند و مسیرهای متفاوتی را طی کنند؛ اما کسانیکه برای کنکور تلاش باتدبیر و مداوم دارند انسانهایی موفق اند.
انسانهایی توانمند و با پشتکار که توانستند خودشان را به خوبی بشناسند و بدانند از آینده چه میخواهند، راه خودشان را پیدا کنند و برایش بجنگند.
توانستند خود را صادقانه محک بزنند، با قدرت تمام عیب های خود را دریابند و برای این مسیر عادات مناسب و سبک زندگی درست را فراهم کنند.
توانستند وقتشان را به خوبی مدیریت کنند و برنامه ای منظم برای زندگیشان داشته باشند.
توانستند سختی ها را به جان بخرند و در جاییکه همه خسته میشوند، ادامه دهند.
توانستند احساساتشان را به خوبی مدیریت کنند و عقب افتادن از برنامه آنقدر دلسردشان نکند که قید همه چیز را بزنند و موفقیتشان در ئیش برد برنامه هم آنقدر مغرورشان نکند که دست از تلاش بردارند.
توانستند تعادل را در زندگی رعایت کنند و در کنار درس، تفریح های خودشان هم داشته باشند و از جسم و روح خود به بهانه درس غافل نشوند.
توانستند از بعضی خوشی ها بگذرند برای خوشی ای بزرگتر. از بعضی دورهمی های دوستانه جدا شوند، بعضی مهمانیها را محدود کنند، از فضای عمیق مجازی خودشان را نجات دهند، گاهی از خوابشان بزنند، سر ساعت مطالعه ای منظم داشته باشند هرچند همیشه انرژی شان بالا نباشد ...
توانستند زمام امور زندگیشان را دست بگیرند و اجازه ندهند به هر سمتی که میخواهد برود.
و اینها مهم ترین دست آوردهای کنکور است.
کنکور فارغ از نتیجه قطعا یک موفقیت است، هرچند عدد نهایی آنی نباشد که انتظارش را داشتند؛ بازهم موفق اند چون در این سال چیزهای زیادی بدست آورده اند و مهم ترینش شخصیتی خودساخته است که باید قدرش بنهند و حفظش کنند.
کنکور یک موفقیت است. یک سبک زندگی. یک پل برای رسیدن به اهدافی بزرگتر و کسانی میتوانند از آن عبور کنند که ابتدا از موانع ذهنی خود عبور کرده باشند.
کنکور میتواند چیزی فراتر از عدد باشد و هست. اما برای کسانیکه در طول زندگی شان به فراتر از عدد فکر کرده باشند.
و کسانی میتوانند در آن موفق شوند که موفق زیستن را بیاموزند.
پی نوشتانه1
حالا که مسیر زندگی ام به این گذرگاه رسیده بیشتر از پیش دریافته ام لازم است روی عادت هایی که کوچک تصورشان میکردم کار کنم و اصلاحشان کنم.
چراکه همین ها مانعی میشوند برای جلو رفتنم.
پی نوشتانه2:
هرچند که زندگی در کنکور خلاصه نمیشود، اما گاهی برای اثبات خودمان به خودمان هم که شده باید نهایت تلاشمان را به کار ببریم و برای موفقیت مان بجنگیم تا به سلامت و موفقیت از این برهه زندگی عبور کنیم...
پی نوشتانه3:
لازم به گفتن نیست که در هر مسیری افرادی هستند که با جریان آب پیش میروند بدون آنکه بدانند چرا! و کنکور هم مستثنی از این قضیه نیست.
و لازم به گفتن نیست که آن افراد هرچند عدد خوبی در کنکور بدست بیاورند لزوما انسانهایی موفق نخواهند بود و برعکس شاید شکستشان به مراتب سخت تر از دیگران باشد.
چراکه عمرشان را در راهی گذاشتند که نمیدانند چرا! شاید حتی با زور و اجبار دیگران پا به این میدان گذاشتند و روزی که به خودشان بیایند و برای سختی هایی که تحمل کردند و خوشی هایی که از دست دادند دلیلی پیدا نکنند، به یکباره چشم شان را به روی هرآنچه کنکور به آنها داده است ببندند و شروع کنند به بیخیالی طی کردن و عقب گرد...
و اگر نتوانند خودشان را زود جمع و جور کنند احتمالا به سردرگمی ای عذاب آور دچار میشوند که مدتی باید با آن سرکنند و شاید برای فراموشی آن به روزمرگی روی آورند. هرچند علاج کار چیز دیگری است...
و یا چشمشان را روی همه چیز ببندند و همچنان در مسیری که نمیدانند چرا به راهشان ادامه دهند!
