سرآغاز هر نامه نام خداست که بی‌نام او نامه یکسر خطاست
دبیری که بی‌دست و لوح و قلم بسی مختلف نقش‌ها زد رقم
یکی را همه عیش در گل سرشت یکی را همه رنج بر سرنوشت
یکی را به بر خلعت عز و ناز یکی را به گردن پلاس نیاز
یکی را برازنده‌ی صدر کرد یکی را چو ما خوار و بی‌قدر کرد
بهر نقش کز کلک دلجو نهاد چو یغما نکو بین که نیکو نهاد
بسی هوشمندان خرد پیشه‌ها در این نکته کردند اندیشه‌ها
به هر عرصه رخش طلب تاختند به هر تخته نرد خرد باختند
سرانجام زین عقده پیچ پیچ به جز عجز و نقصان ندیدند هیچ
ادب آن که ما نیز دم در کشیم به نعت پیمبر قلم بر کشیم
